Είπες ότι θέλεις να φύγεις
Μα που θα πας;
Λες και η ζωή έχει διαδρομές και στάσεις
όπως τα λεωφορεία
Μιλούσες για εκείνο το μέρος
Μακριά από τις τερατώδεις μορφές που έχουν κυριεύσει τις ανθρώπινες συνειδήσεις
Μακριά από τις σπαμωδικές κινήσεις και τους ανούσιους συλλογισμούς των ηλιθίων που επικροτούνται συνεχώς από το νεκρό βλέμμα της μάζας
Δες γύρω σου
Όλοι τους είναι ίδιοι
Είναι θλιβερό να τους κοιτάς στα μάτια
Με κάνουν και ντρέπομαι για τη μιζέρια τους
Θέλω να έρθω μαζί σου
Μα που θα πάμε;
Λες και το ταξίδι έχει προορισμό και δεν καταλήγει σε αδιέξοδο
Κοίτα εκείνο το ανθρωπάκι στο ταμείο που κόβει εισητήρια
Λες να ξέρει που πηγαίνει;
Όχι αν τον παρατηρήσεις προσεκτικά θα δεις οτι έχει και αυτός γυάλινα μάτια
Είναι απλώς ένα φθηνό δείγμα ζωής
Τίποτα παραπάνω
Θέλω να φύγουμε
Ας μπούμε σε ένα τυχαίο λεωφορείο και ίσως βρούμε εκεί τον σκοπό μας
Ίσως δεν βρούμε και τίποτα
Μην ενθουσιάζεσαι
Ο σκοπός προϋποθέτει πολλά
που ενδεχομένως δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε ακόμα
Δεν ξέρω
Ίσως και εμείς να μην διαφέρουμε από τους άλλους
Κοίτα με στα μάτια
poetessa_x
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου